Οι γυναίκες στην αρχαία Περσία

                                             Η θέση της γυναίκας στην αρχαία Περσία

Οι γυναίκες στην αρχαία Περσία, είχαν περισσότερα δικαιώματα και μεγαλύτερη ελευθερία από οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό. Συμπεριλαμβανομένης, σύμφωνα με μερικούς ακαδημαϊκούς ακόμα και την αρχαία Αίγυπτο, η οποία ήταν γνωστή για τον σεβασμό της για τη γυναικεία αρχή στη θρησκεία καθώς και στην καθημερινή ζωή.

Αζαντόχτ Σαχμπανού

Η περσική ιστορία βασιζόταν στην προφορική παράδοση, μέχρι την Σασσανιδική αυτοκρατορία (224-261 μ.Χ.) και έτσι τα περισσότερα από όσα είναι γνωστά για τον αρχαίο περσικό πολιτισμό, προέρχονται από του Έλληνες, των οποίων οι ιστορικοί παρουσιάζουν τους Πέρσες με δυσμένεια.  Ο Ηρόδοτος συνήθως απεικονίζει τους Πέρσες, ως πολυτελείς και τις γυναίκες τους ως χειραγωγούς-δολοπλόκες, που έμοιαζαν να έχουν αφύσικο έλεγχο  στους άνδρες τους.

Στην πραγματικότητα οι Περσίδες δεν ήταν λιγότερο ‘δολοπλόκες’, από ό, τι οι γυναίκες οποιουδήποτε άλλου πολιτισμού απεικονίζονται από άνδρες ιστορικούς. Οι γυναίκες της Περσίας είχαν σχεδόν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες και σε πολλές περιπτώσεις, περισσότερες ελευθερίες και οφέλη. Πολλές Περσίδες ασκούσαν σχεδόν-ή πλήρη-  αυτονομία και διατηρούσαν τις δικές τους επιχειρήσεις, επέβλεπαν τους άνδρες υφισταμένους στο χώρο εργασίας και υπηρέτησαν ως διοικητές στο στρατό.

 Οι γυναίκες και οι πηγές

Υπάρχουν, στην πραγματικότητα, τόσες πολλές εντυπωσιακές αρχαίες Περσίδες που είναι δύσκολο να συνταχθεί μια λίστα με τις δώδεκα σπουδαιότερες. Οι  παρακάτω αντιπροσωπεύουν τις καλύτερες πτυχές των πολλών γυναικών που δεν περιλαμβάνονται. Αυτές είναι:

    Κασσάνταν Σαχμπανού

Απρανίκ

    Ατούσα Σαχμπανού (επίσης γνωστή ως Ατόσα)

    Αρτούνις

    Ιρνταμπάμα

    Αρτεμισία Α' Καρίας

    Γιουτάμπ Αριοβαρζάνη

    Μούσα (γνωστή επίσης ως Θερμούσα)

    Σούρα

   Αζαντόχτ Σαχμπανού 

   Βοράνη (γνωστή  επίσης ως Βοράν)

   Απρανίκ

   Μπανού, σύζυγος του Μπαμπάκ

Οι ιστορίες των επιτευγμάτων αυτών των γυναικών προέρχονται , από διάφορες πηγές: την περσική προφορική παράδοση που αφοσιώθηκε στη συγγραφή κατά τη Σασσανιδική περίοδο και μετά, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ιστορικοί και διοικητικά/οικονομικά έγγραφα, διατηρημένα σε ψημένες πήλινες πλάκες, που βρέθηκαν στα ερείπια της Αχαιμενιδικής περσικής πρωτεύουσας της Περσέπολης, γνωστής ως Oχυρωματικές Πινακίδες, κείμενα του θησαυρού και ταξιδιωτικά κείμενα.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι συχνά απεικονίζουν τους Πέρσες άνδρες να κυριαρχούνται από τις γυναίκες τους, σε μια προσπάθεια να κάνουν τους Πέρσες να φαίνονται αδύναμοι και «θηλυπρεπείς» σε σύγκριση με τους εαυτούς τους, αλλά, παρόλα αυτά, οι αφηγήσεις τους συχνά παρέχουν εικόνα και επιβεβαίωση ιστορικών γεγονότων και τονίζουν την κατάσταση των γυναικών στην Περσία.

Οι παραπἀνω ήταν βασίλισσες, διοικητές, επιχειρηματίες και αντάρτισσες που άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία, αλλά υπήρχαν πολλές άλλες γυναίκες των οποίων τα ονόματα έχουν χαθεί και ήταν επίσης σεβαστές. Οι γυναίκες κατείχαν θέσεις ως μάνατζερ και επόπτες, έμποροι, στρατιώτες, δικαστικοί υπάλληλοι, ιέρειες καθώς και ως εργάτριες, τεχνίτες και διασκεδαστές. Οι γυναίκες των οποίων τα ονόματα θυμόμαστε, εδώ είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα του αριθμού που συνέβαλαν στην καθημερινή ζωή και την κληρονομιά των αυτοκρατοριών της Περσίας.

Ιρνταμπάμα